Dag 64. Nieuwe grasmatten te koop.
Na regen komt zonneschijn, en zo gaat dat in Italië zeker. We werden om kwart voor 8 wakker terwijl de zon al scheen. Na onze vaste klusjes togen we naar Narni om de Lidl en de Conat te plunderen. Mits ze hadden wat wij zochten, en dat was niet geheel het geval. Gaf niets, we eten toch wel. Trouwens, na die regenval gisteren zag ons ( kunststof) grasveld er niet meer uit! Een grote baggerbende. Echter, nadat we beide " tapijtjes" een dik half uur in de zon hadden gelegd, konden we ze uitkloppen en leken ze bijna als nieuw. Zondag a.s. wacht ons een nieuw waterballet en we verwachten de tapijtjes daarna als brandschoon en gloednieuw te kunnen verkopen 🤣
Na een lekkere lunch besloten we om ons als vrijwilligers in het zwembad te melden. Er waren nog niet veel mensen, maar de plons in het water was fantastisch! Buiten was het in de schaduw reeds 36 graden en dan is een zwembad een geweldige uitvinding. We hebben de rest van de middag toezicht gehouden op het zwemmende volk. Af en toe het water geïnspecteerd door er een tijdje in te duiken en vervolgens rond 6 uur naar onze caravan gestrompeld. Doodmoe van gedane arbeid.
Op het stukje grond achter ons( en de staanplaatsen hier zijn echt niet bijzonder groot, hadden zich 6 jongelui met drie kleine tentjes neergezet. Hiervan 1 tentje pal tegen onze dissel aan zo ongeveer. Enfin, we konden onze auto nog net op tijd weghalen,want anders hadden ze hem vrolijk ingebouwd. Een van de tentjes is trouwens al ondersteboven gewaaid toen de
jongelui weg waren. Niet vastgezet met haringen!🙈 Helaas voor deze enthousiasten vertrekken wij vrijdag al op tijd naar Baddiacci. En daarvoor zal eerst de caravan achter de auto gekoppeld moeten worden.....en daarvoor zullen we eerst met de elektrische schroevendraaier de pootjes moeten worden ingetrokken.....tja....
Het is avond en de cicaden zingen. Heerlijk is dat. Om ons heen verschijnen lichtjes die aan luifels opgehangen zijn. Herman wast een paar borden af en ik ga straks koffie en thee zetten.
Oh, 1 ding is wel iets dat ons elk jaar weer opvalt: die Italianen zijn absolute meesters in het kletsen, ongeacht plaats of tijd.
Oke, ben ik bijna klaar met mijn verhaal, komt Herman naar me toe( ik zat/zit) bij de receptie omdat er nergens internet te krijgen is hier. Ik had vanmorgen onze mooie lantaarn die we van John en Dorien gekregen hebben, op een elektriciteitskast naast onze caravan gelegd om op te laden. Herman zag vanavond ineens exact een zelfde lantaarn bij die groep jongelui naast ons tussen hun zooi staan! Dus komt Herman mij halen met het verhaal dat onze lantaarn ineens van eigenaar veranderd schijnt te zijn😱. Wel, ik hinkte als een bezetene naar de caravan en eiste op duidelijke manier zonder vriendelijk te zijn de lamp terug. Ja maar ze hadden hem gevonden op dat kastje! Dat klopt! Daar lag hij op te laden en hij is van ons. Hier geven dus. Ik was me een partijtje pissig. DIT hadden ze kunnen bedenken zeg!. Dat kastje staat notabene naast onze caravan. Dorien: hij is gered 💪🏼
Reacties
Reacties
Wat een stelletje klootviolen zeg!
Nou ja zeg, wat een verhaal over die lantaarn! Maar eind goed, al goed! 😁
De grasmat is als nieuw lekker een zwembad dag en goed gesport wat brutaal gelukkig dat herman het zag
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}