Om half 10 vanmorgen kwam Bas, de campingeigenaar, met zijn jeep voorrijden om onze caravan tot bijna bij de provinciale weg te brengen. Met onze eigen auto zou dat een schier onmogelijke zaak zijn. Na een hartelijk afscheid en hopelijk komen we volgend jaar twee weken vertrokken we richting Montefortino. Aangezien de rit over binnenwegen zou gaan, waren we wel voorbereid op n lange dag. 240 km lag ons op te wachten.

Omdat we boodschappen moesten doen zijn we in Perugia bij de Conad en de Lidl aangegaan. De rit op zich was mooi, het wegdek niet meegerekend🙈. Zoals we al vaker hebben gezegd, de omgeving verandert steeds. En dat is gewoon heel aantrekkelijk. Na Perugia kwamen we uiteindelijk op een mooie geasfalteerde weg en we hebben daar zeker 10 tot 15 tunnels gehad. Lang, kort, maar....een prachtig wegdek. Die Italianen kunnen trouwens prachtige tunnels bouwen. Wat wij ons afvroegen: waar laten ze al die grond en stenen die ze weg moeten graven? Mijn logica was " daar bouwen ze de volgende berg mee..." En zo lachen we samen wat af.

Het laatste stuk van de rit ging weer over bergwegen en we hielden al rekening met kuilen, gaten, hobbels enz. Echter niets van dat alles. In tegenstelling tot de weg naar de camping in Marzabotto en naar Sasso Corbo was dit een prachtige nette weg. We kwamen langs een dorpje met de naam Caldarola. Stomverbaasd zagen we dat het een spookstadje was. Alles stond leeg. Gebouwen, kerk, huizen, winkels, heel bizar. Toen ik het echter op internet na zocht, stond er dat er van alles te zien was. Helemaal begrijpen doen we het niet. Tanneke, weet jij hoe dat zit?

Omdat we ons niet aan de navigatie hielden( die een weg uitzoekt die breed genoeg is voor een auto met caravan), kon het uiteindelijk dan tich gebeuren dat we in het stadje Montefortino onder een smalle poort door moesten! Gelukkig was dat het enige . Uiteindelijk was het zes uur toen we de camping op reden. We stonden in te schrijven, de baas was er en de opzichter, en de opzichter kwam terug met een grote grijns. Hij herinnerde zich dat we hier vorig jaar ook waren. Dwz....hij herinnerde zich de signora 🤗. Het is eigenlijk altijd omgekeerd.

Herman heeft de caravan op zijn plek gezet, ik heb het eten geregeld en toen zijn we samen gaan vieren dat we 22 jaar geleden een geregistreerd partnerschap hebben gesloten.