Omdat het vandaag toch zo'n 33 graden zou worden, hadden we gisteren al bedacht om door de Marche, waar we nu zitten, te gaan toeren. Dus na de gebruikelijke klusjes en het klaarmaken van de picknick tas, wierpen we nog een vuile blik op die kapotte la en gingen we. Ik had tegen Herman gezegd "als we ons met de caravan verplaatsen, dan zetten we de bestekla en de rest van de zooi in mijn bed, en als we op de plaats van bestemming komen plaatsen we alles weer onder het aanrecht. Als we weer thuis zijn is die la aan de beurt". Vond ik een jofel en relaxed plan en dus gingen we vrolijk aan de zwier (jawel, ik ben een lor).

De Marche is fantastisch mooi. De bergen, dalen, pittoreske dorpjes, schitterend. Soms ook dorpjes die vooral bestaan uit chique en beslist dure huizen. In een van dat doort dorpjes echter, zagen we een restaurant met twee plastic boompjes voor de deur. Vlag...modderschuit...wij bekrompen tiepjes vonden er wat van. In een van de dorpjes, uitgestorven, zijn we aan een picknick tafel gaan zitten om onze lunch te nuttigen. Uiteindelijk waren we rond 4 uur weer terug. Herman kroop in de caravan om er vervolgens zeer blij uit te komen. Hij dacht, die gedachte bleek ook juist, dat hij die la met een schroevendraaier, mesje, schaar en tandenstokers kon repareren. Gelukt! En wehebben weer een schitterende caravan en ik hoef het bed niet te delen met de aardappelschiller of het broodmes.

We hebben trouwens hele aardige mensen om ons heen. Vanmorgen stond de buurman (leeftijd Bas) ineens voor mijn neus met zo'n Italiaans koffiepotje. Hij had koffie gezet en kwam mij een kopje brengen! Hoe leuk is dat. En de overbuurvrouw zit net als ik druk te haken, en ze wilde foto’s maken van mijn brouwsels. Verder lijken bijna alle gasten die op de etages onder ons stonden te zijn vertrokken.

Het enige dat we nu nog moeten doen is verzinnen hoe we die drie lades in de keuken op hun plek houden. We hebben daar wel ideeën over, maar in de wijde omtrek is geen Brico te vinden om het materiaal te scoren . We gaan er over dromen denk ik.