Vanmorgen om half 10 reden we weg. Eind augustus komen we opnieuw voor nog 1 week in Marzabotto staan. Hoewel we twee uur vertraging hadden, verliep de reis op zich voorspoedig. Onderweg hebben we even een Conad en een Lidl aangedaan, en die laatste had de door mij zo fel begeerde olijven met ansjovis. De rit eas prachtig. Carpenga ligt in de Marche een prachtig gebied. Dus het was genieten onderweg. We zagen een dik half uur hier vandaan een heel oud stadje bovenop een berg. Wellicht een idee om daar maandag met de verneemstok langs te gaan.

Tegen half 4 waren we bij de camping, we hebben hier al twee keer eerder gestaan. Tot ons grote plezier kregen we exact dezelfde plek als voorgaande jaren. Helemaal op het bovenste plateau met een prachtig uitzicht. Opa, de vader van de campingeigenaar die jonger is dan wij, bracht ons weer met de tractor naar boven. Geweldig. Dus wij dachten:" ff snel de hut op de plek zetten en een luie stoel neerzetten en dan een drankje en een boek erbij"......ja, ZO denken optimistische mensen. Dus, Herman deed de caravan deur open, sloeg zijn hand voor de mond en zei " oh nee", om vervolgens de deur bijna dicht te doen.....Open die deur! Och nee toch! Het complete bestek lag door de caravan en het voorstuk van de keukenla op de grond.

We hebben voorgaande jaren twee keer gehad dat de keukenla eruit vloog tijdens het rijden. Dat was onze eigen schuld, we hadden hem niet op slot gedaan. Maar vandaag wel! De la zat er ook nog in. Hoe kon dat? We zijn er achter. Vorig jaar vonden we twee schroeven waarvan noch wij, noch de dealer de herkomst wist. Wel, we weten het nu! Ze horen voorin de la te zitten! Omdat de lade het gewoon goed deed heeft ook de dealer niet kunnen verzinnen dat die schroeven daar hoorden. In elk geval was het een redelijke zooi.

Ik heb het bestek deels in n tas gedaan, om met minder bestek( minder zwaar ook), verder te gaan kokkerellen. Herman moet nog verzinnen of en hoe hij dit kan repareren. En anders ben ik van de simpele: tijdens het verplaatsen de bestek la in een zak in mijn bed zetten.

Inmiddels hebben we een hapje genuttigd met een glaasje wijn, en een lekker voorafje. Ik had een glutenvrij focaccia broodje afgebakken en over van gisteren. Lekker in 8 reepjes gesneden en gebakken in olijfolie met rozemarijn. En ik had twee pakjes geitenkaas over, maar ik vond t wat zurig. Wel smeerbaar. Heb ik er wat honing doorheen gedaan! Zo!! En dat op de gebakken plakjes focaccia en daar een dun reepje tomaat uit een pot op. Nou.......het smaakte naar meer. Het eten is gemakkelijk: broccoli met peasmakers en mie. Over van een paar dagen terug. We zitten heerlijk buiten met een boek en een jankende hond een camper verder.

Oh, en wat heel leuk is: vorig jaar hadden we ern italiaanse buurvrouw met haar teckel naast ons. Nu staat ze schuin voor ons. Zij had ons gezien en kwam even gedag zeggen. Leuk toch.

Afgelopen week drong het eindelijk tot me door hoe het s avonds met het donker worden zat. Elke avond wordt het langzaamaan donker, maar sneller dan in Holland. En terwijl je het ene moment nog geen licht nodig hebt, lijkt het of het volgende moment iemand de stekker eruit haalt. Ineens is het " floeps", bijna donker tijd voor de lamp.

Na het eten zagen we de italiaanse buurman afwassen. Dus wees ik op onze afwas en naar hem en stak n duim omhoog. Hij kwam even dichterbij, riep zijn vriend of wat het is, en die kwam met een kan wijn met vruchten erin ons even bijschenken. Leuk toch 😁