Aangezien onze sportieve prestatie van gisteren om meer vraagt, zijn wij vanmorgen begonnen met de training voor de vierdaagse. Helaas stonden er geen juichende en zwaaiende mensen langs de kant van de weg. Ook geen kraampjes met schoongemaakt fruit. Dit maakte dat wij tijdens onze training eens goed in het rond konden kijken. Zeer opvallend zijn de overal leegstaande oude en onbewoonbare huizen. Soms woont er nog n bejaard iemand in, maar de leegstand is groot. Wij vermoeden dat de bewoners niet langer lichamelijk in staat waren hun huisjes te onderhouden, zowel de binnenkant als de buitenkant. En klaarblijkelijk was er geen familie in de buurt. Die afbraakhuizen staan her en der tussen prachtige grote vrijstaande huizen. Mooie dingen hoor. Het land dat bij de afbraakwoningen ligt is overwoekerd met onkruid of afval. Een wat merkwaardige mengelmoes die huizen. Aan het eind van onze training vanmorgen ontdekten we dat we helemaal niet hebben ingeschreven voor de vierdaagse. Wat heet, we zijn niet eens in Holland😁. Onze volgende training gaan we vroeger doen, want heus het was om kwart voor 10 al flink warm hier.

De rest van de dag bestond uit boodschappen doen en onderweg naar de winkel weer even verliefd gluren naar die Don Quichot molentjes die nog steeds voor de deur van het tuincentrum staan hier.

Na de middagdut gingen we naar het zwembad hier. Niet bepaald groot, maar keurig en schoon. Hoewel het me vorig jaar ,en ook dit jaar, steeds opviel hoe weinig mensen er in dat bad dobberden, nam ik zonder meer aan dat niet iedereen zo sportief is als wij. Dus het badpak en de zwembroek aan, de badmutsen op en het laddertje af die bak met water in. Herman ging eerst en bleef vervolgens, wat benauwd kijkend, midden in het water doodstil staan...."Het is erg koud" zei hij. Ik liet me niet afschrikken maar toen mijn tweede voet in het water kwam koos ik eieren voor mijn geld! Herman stond nog steeds te rillen, maar ik stapte direct weer op de kant. En toen begon mijn lief te schelden! "Watje"....Dat kon ik me als Tour de France fietster toch niet laten zeggen. Ik draaide me om, stapte van dat trapje af die kouwe bak water in en, terwijl Herman er slechts tot zijn middel in stond, heb ik toen een ferme plons gemaakt en zeker 10 slagen gezwommen .....om er daarna snel uit te vluchten. De reden waarom het zwembad zo leeg is altijd moge duidelijk zijn. Onverwarmd water dat ook elke keer ververst wordt. Dit watje heeft toen een warme douche genomen om bij de caravan weer lekker te kunnen zweten.

Morgen gaan we verder rijden naar Salsomaggiore. 310 km. Vroeg opstaan en dan hopelijk nog de tijd om de zwembaden daar te controleren op temperatuur. Het wordt daar iets van 34 graden.