Vanmorgen vertrokken we om kwart voor 9 uit Beaurieux. 350 km hadden we voor de boeg en we moesten langs Parijs. De weersvoorspellingen waren dat we onderweg slecht weer zouden krijgen. Dus: al wat lekker en eetbaar was zat in een tas op de achterbank. Nat worden is ook zoiets🙄

Maar een mens krijgt niet altijd wat beloofd is, en zo kon het gebeuren dat het noodweer ineens mijlen ver bij ons vandaan viel. Zo tegen half twee hield Herman het even voor gezien. Auto op een parkeerplaats gezet en hij kroop lekker op bed voor n dutje. Ik zou op de winkel passen, dus vol goede moed ging ik in de auto zitten teneinde rovers en andere jatteneurs af te schrikken....Na enige tijd werd ik weer wakker🙈🙈🙈. Maar blijkbaar was ik afschrikwekkend genoeg, want we zijn niet beroofd. En weer door. Kwart over 4 waren we op de camping in Cleré-les-pins. Schitterende camping, midden in de bossen, doodstil, amper mensen en reuze vriendelijke eigenaren. We hebben de hut opgetuigd en zijn eerst wat gaan uitzakken. Daarna eten en tijdens het eten kwam Alain, de eigenaar , ons waarschuwen dat er code oranje was vanavond. Er zou boos weer komen. Deze keer werd de belofte nagekomen, hoewel vroeger dan verwacht. Maar we hadden de afwas gedaan en net gedoucht, en zo kan het gebeuren dat we nu naar de laatste regendruppels luisteren. Voor de caravan hebben we een privé zwembad, maar als ik de geluiden goed interpreteer begint t feestje weer opnieuw.

Lieve mensen, we zullen weinig tot niet op appjes reageren, want t grootste deel van de tijd hebben we hier geen internet. Tot het volgende verhaal.👋👋