Yvon en haar gezin gaven ons een(speelgoed) auto met (speelgoed)caravan en een serie onbekende opdrachten in enveloppen, die we pas op 'n bepaalde datum mogen openmaken. Mijn broer Olav en zijn vrouw Hanna gaven ons met hun gezin twee camera's waarbij een serie foto opdrachten zijn gegeven. Na afloop geven we hun de camera s en maken ze er iets moois van.

Het cadeautje van Ellen was bijzonder en om te lachen. Ze had in een mooi boek allemaal uitgeknipte tekenprenten van Peter van Straaten geplakt over echtparen. Buitengewoon geestig. En foto' s van ons van de afgelopen jaren. Weten jullie hoe leuk het is om op deze manier een reis te beginnen? Ontzettend leuk.

Maar.......wij zijn " de Lambermontjes" en bij ons verloopt nooit iets normaal.

Toen we gisteren vertrokken was Herman al n dag of 4 aan hoesten. Het verschil in geluid met de buurhond was minimaal. Maar, zoals hij zei, een verkoudheidje. Dus gisterenochtend zijn we, ondanks twijfel van mijn kant en Hermans hondse geluiden, toch vertrokken. De bedoeling was dat we vandaag verder zouden trekken, mits Herman zich goed genoeg voelde en zijn geblaf afnam. Vanmorgen zei Herman dat hij niet ging rijden vandaag, hij voelde zich niet goed. Goed plan, we blijven hier een paar dagen.

Aangezien Herman de overeenkomst tussen onze buurhond en hem toch n struikelblok vond, reden we vanmorgen even naar Beaurieux om een slijmoplosser te scoren. Maar ja, we kregen zelf wel uitgelegd wat we wilden, maar de apotheekjuf kwam met poeders. Wij zochten Fluimicil. Had ze ook, maar de poeders waren door de taalbarrière die zij opwierp( ze sprak geen woord Nederlands😱)om onduidelijke redenen beter. We kochten beiden, tenslotte hebben we vakantie en dan mag je jezelf 'n keer verwennen🙄. Tenslotte zijn wij de pensionado's die elke keer vrolijk roepen:" Onze kinderen lopen het mis, want wij verbrassen hun erfenis".

Terug bij de caravan nam Herman meteen een poeder en 'n kop koffie en ging buiten zitten. En toen bleef het stil...heel stil. Gelijk een moeder die wantrouwend wordt als haar kind ineens doodstil is, stapte ik de hut uit om te kijken wat de reden van die stilte was. En daar zat mijn lieverdje, in de tuinstoel terwijl het zweet aan alle kanten met stralen uit hem liep. Doorweekt. Spugmisselijk, kon niet lopen, was haast flauw gevallen. Eerst schoot door mijn hoofd een hartinfarct, maar meteen daarna een bijwerking of allergische reactie op de poeder. Gauw hulp gehaald en 20 minuten later( hij was inmiddels bijgetrokken) zaten we bij n huisarts. Het blijkt dat Herman bronchitis heeft en lichte astma. Hij heeft 'n paar verstuivers voor 5 dagen gekregen(3 keer per dag verstuiven) twee soorten pillen 1 slijmoplosser. We hebben feitelijk geluk gehad dat we bij een huisarts belandden, want anders had hij vermoedelijk morgen of overmorgen met een longontsteking gezeten. We blijven nu tot maandag a.s op deze camping. De hele dag horen we hier de vogeltjes fluiten, de camping ligt prachtig, hele aardige mensen, kortom we hadden slechter kunnen zitten.

Maar aangezien wij dus goed zijn in onverwachte belevenissen, overwegen we nu om bij thuiskomst een bedrijfje op te zetten. Iets van reizen die door ons worden georganiseerd. Uiteraard gaan wij niet mee op die reisjes, maar een titel hiervoor zou bv kunnen zijn : "de firma Lambermont leidt u vol onverwachte zaken de wereld rond" .

Met een vriendelijke blaf van Herman en een opgeheven glas van mij: tot morgen.